Ένα μέρος της παράδοσης του εορτασμού του Πέσαχ είναι και η εικονογράφηση των πρωταγωνιστών και των σκηνών της ιστορίας του, μέσα από τη ζωγραφική, τα κεντήματα και διάφορες άλλες τέχνες. Χρησιμοποιούνται επίσης και ειδικά σκεύη για την τελετουργία του.
Σπουδαιότητα της γιορτής
Το Πέσαχ (η γιορτή των Αζύμων) μαζί με την γιορτή του Ρος Ασσανά είναι από τις σημαντικότερες γιορτές του εβραϊκού θρησκευτικού ημερολογίου, όπου οι εορτασμοί, τα ήθη και τα έθιμα λαμβάνουν χώρα στο σπίτι. Διαβάζουμε χαρακτηριστικά στην Τορά (Έξοδος 21,14):
«Με τρεις γιορτές θα με τιμάτε κάθε χρόνο: Η πρώτη είναι η γιορτή των Αζύμων. Εφτά μέρες το μήνα Αβίβ θα τρώτε άζυμο ψωμί, όπως σας έχω διατάξει, γιατί αυτόν το μήνα βγήκατε από την Αίγυπτο. Κανένας δεν θα εμφανίζεται ενώπιόν μου με άδεια χέρια. Ακόμη θα τηρείτε τη γιορτή του Θερισμού των πρωτογεννημάτων από τα σιτηρά που θα ’χετε σπείρει. Τρίτη θα τηρείτε τη γιορτή της Συγκομιδής στο τέλος του χρόνου, όταν θα ’χετε συγκεντρώσει τους καρπούς από τους αμπελώνες σας και τους δεντρόκηπούς σας».
Σύμφωνα με το εβραϊκό ημερολόγιο, η λύτρωση και η έξοδος από τον αιγυπτιακό ζυγό συμπίπτει και με τον ερχομό της άνοιξης γι’ αυτό και ονομάζεται και γιορτή της άνοιξης (Χαγκ Ααβίβ), δίνοντας διπλή σημασία στους εορτασμούς, αλλά και στο βαθύτερο νόημά της. Εκτός δηλαδή από τη λύτρωση του εβραϊκού λαού από τον ζυγό και τα δεινά της σκλαβιάς των Αιγυπτίων, η περίοδος του Πέσαχ είναι μια περίοδος αναστοχασμού, πνευματικής ανανέωσης και σωματικού και ψυχικού καθαρμού. Η χρήση του νερού μέσω του καθαρμού των χεριών κατά τη διάρκεια του Σέντερ ως μέρους του τελετουργικού του εορτασμού του Πέσαχ, αναδεικνύει χαρακτηριστικά αυτόν τον διπλό χαρακτήρα. Σύμφωνα με το έθιμο, οι οικοδεσπότες και καλεσμένοι πριν καταναλώσουν μία από τις βασικές τροφές στον δίσκο του Σέντερ, το καρπάς (σέλινο), πλένουν τα χέρια τους με μια μικρή κανάτα, όπως αυτή που βλέπετε στην εικόνα.
Το Κύπελο της Μύριαμ
Κατά τον εορτασμό του Σέντερ χρησιμοποιείται για την ευλογία του κρασιού ένα ειδικό κύπελλο. Επίσης σε κάποιες κοινότητες, χρησιμοποιείται ένα επιπλέον κύπελο, που το γεμίζουν με νερό και ονομάζεται το Κύπελο της Μύριαμ, το οποίο συμβολίζει την πηγή νερού για τους Ισραηλίτες στην έρημο.
Εξίσου σημαντική είναι η ιστορία της Μύριαμ στη Βίβλο, η οποία, περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο η μεγαλύτερη αδερφή του Μωυσή παροτρύνει τις γυναίκες, μετά από το πέρασμα της Νεκράς Θάλασσας, να χορέψουν και να τραγουδήσουν υμνώντας και ευχαριστώντας τον Θεό.
