Μετά την εποποιία του αλβανικού Μετώπου, η Ελλάδα υπέκυψε στις δυνάμεις της Βέρμαχτ (Απρίλιος 1941) και έζησε για τριάμισι έτη την πιο μαύρη σελίδα της νεότερης ιστορίας της. Παρά την αφόρητη τρομοκρατία, τις εκτελέσεις και τον υποσιτισμό, οι Έλληνες στρατεύτηκαν μαζικά στην ιδέα της Αντίστασης. Πολύ σύντομα στην ύπαιθρο εμφανίστηκαν ένοπλες ομάδες οι οποίες το 1943-1944 εξελίχθηκαν σε πραγματικούς αντάρτικους στρατούς που ήταν σε θέση να δίνουν κανονικές μάχες με τους κατακτητές.
Από αυτό τον επικό αγώνα που αγκάλιασε όλα τα στρώματα του πληθυσμού δεν θα μπορούσαν να απουσιάζουν οι Έλληνες Εβραίοι. Πέρα από τον πατριωτισμό, πρωταρχικά κίνητρα ήταν το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και φυσικά η διάθεση για εκδίκηση. Διάθεση που γεννήθηκε από την ακραία καταπίεση, τους διωγμούς, τις εκτελέσεις και, φυσικά, την απώλεια χιλιάδων ομοθρήσκων, συγγενών και φίλων.
Σύμφωνα με τις πηγές μας, περίπου 650 άνδρες και γυναίκες από όλες σχεδόν τις εβραϊκές κοινότητες της χώρας εντάχθηκαν οικειοθελώς στις αντιστασιακές οργανώσεις ή κατέφυγαν στους αντάρτες για να αποφύγουν τη μέγγενη των Ναζί. H έκθεση του Εβραϊκού Μουσείου Ελλάδος, «Συναγωνιστής: Έλληνες Εβραίοι στην Εθνική Αντίσταση» επιχειρεί για πρώτη φορά να φωτίσει σε όλη της την έκταση μια ηρωική, όσο και ξεχασμένη σελίδα του ελληνικού εβραϊσμού. Να εξιστορήσει την ελληνική περίπτωση του αντιστασιακού αγώνα των Εβραίων εναντίον των δημίων τους την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Να τιμήσει ονομαστικά, μέσα από την παράθεση ιστορικών τεκμηρίων, ντοκουμέντων, εγγράφων, αντικειμένων της εποχής και, τέλος, 24 προσωπικών μαρτυριών που αφηγήθηκαν Έλληνες Εβραίοι αντιστασιακοί, όσους εκείνους τους μαύρους καιρούς, αρνήθηκαν να φορέσουν το κίτρινο άστρο. Τέλος, η αναφορά στα ονόματα των πεσόντων Εβραίων ανταρτών είναι η δέουσα απόδοση τιμής σε όσους επέλεξαν τον ένδοξο θάνατο του πολεμιστή ραντίζοντας με το αίμα τους τις στάχτες χιλιάδων ομοθρήσκων τους που δολοφονήθηκαν από τους Ναζί.
Δείτε την Ψηφιακή Παρουσίαση
Επιστροφή στις Ψηφιακές Εκθέσεις
