Οι πρώτοι Εβραίοι εγκαταστάθηκαν στη Ρόδο ήδη από τον 2o αιώνα π.Χ. και από τότε η παρουσία τους στο νησί υπήρξε συνεχής, σε όλη τη διάρκεια της ταραγμένης ιστορίας του. Συναγωγές και Ραββινικές Σχολές άνθισαν στη Ρόδο, ενώ τα μέλη της κοινότητας διέπρεψαν στο εμπόριο υφασμάτων και μεταξιού. Κατά το 16o αιώνα ένας μεγάλος αριθμός Σεφαραδιτών εγκαταστάθηκε στο νησί, εμπλουτίζοντας την ως τότε αποκλειστικά Ρωμανιώτικη παράδοση της κοινότητας.
Προπολεμικά η Ροδιακή κοινότητα είχε περίπου 1.900 μέλη. Μετά τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας, οι Γερμανοί κατέλαβαν το νησί και το 1944 συγκέντρωσαν όσους Εβραίους δεν είχαν κατορθώσει να διαφύγουν και τους απέλασαν με κατεύθυνση τα στρατόπεδα του θανάτου. Μόλις 150 από αυτούς επέζησαν, αλλά οι περισσότεροι δεν επέστρεψαν στο νησί. Σήμερα, η κοινότητα της Ρόδου είναι η μικρότερη οργανωμένη Ισραηλιτική κοινότητα της Ελλάδας και είναι νομικά ανενεργή.
