Γεννημένος στην Κέρκυρα το 1895, μετανάστευσε με την οικογένειά του στη Μασσαλία το 1900. Στην Κέρκυρα δεν θα ξαναγύριζε παρά μόνο μία φορά, το 1908, για το Μπαρ Μιτσβά του. Στη Μασσαλία βίωσε την κοινωνική απομόνωση, λόγω αντισημιτισμού, αλλά και τη γλωσσική «εξορία», την οποία όμως αντιμετώπισε μαθαίνοντας τη γαλλική τόσο καλά που βραβεύτηκε από τη Γαλλική Ακαδημία.
Το 1932 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου παρέμεινε μέχρι το 1940, παραμονές της κατάληψής του από τους Γερμανούς. Διέφυγε στο Λονδίνο, αποφεύγοντας έτσι τον εκτοπισμό από τους Ναζί. Το μεγαλύτερο μέρος της ώριμης ζωής του το πέρασε στη Γενεύη, όπου και πέθανε το 1981. Παράλληλα με τη λογοτεχνία, εργάστηκε και ως νομικός σε διεθνείς οργανισμούς, αλλά και ως διπλωμάτης, σε στενή συνεργασία με τον Χαΐμ Βάιτσμαν, με σκοπό την ίδρυση εβραϊκού κράτους.
Το πρώτο του μυθιστόρημα, Σολάλ, εκδόθηκε το 1930, ακολουθούμενο από άλλα τρία με τους ίδιους βασικούς λογοτεχνικούς ήρωες: Ο Καρφοχάφτης (1938), Η Ωραία του Κυρίου (1968) και Οι Γενναίοι (1969). Οι δύο βασικοί άξονες που διατρέχουν αυτή την τριλογία είναι η αναζήτηση του «τέλειου» έρωτα και το ζήτημα της εβραϊκής ταυτότητας και η ενσωμάτωση στις δυτικές κοινωνίες.
Το δεύτερο, έντονα αυτοβιογραφικό τμήμα του έργου του, αποτελείται από Το Βιβλίο της Μητέρας μου (1954), το Ω, Εσείς Άνθρωποι Αδέρφια μου (1972) και τα Ημερολόγια 1978 (1979). Το πρώτο αποτελεί έκφραση πένθους για τη μητέρα του, που πέθανε το 1943, αποφεύγοντας έτσι και αυτή τον εκτοπισμό από τους Ναζί. Το δεύτερο στηρίζεται σε ένα προγενέστερο κείμενό του, του 1945, με τον τίτλο Η μέρα που έγινα δέκα ετών, όπου διηγούταν την πρώτη αντισημιτική λεκτική επίθεση από ένα Γάλλο πραματευτή που βίωσε την ημέρα ακριβώς των δέκατων γενεθλίων του. Μέρος μόνο του έργου του έχει μεταφραστεί στα ελληνικά.
Δείτε την Ψηφιακή Παρουσίαση
