Οι Εβραίοι της Κέρκυρας διακρίνονταν για τον αστικό τους χαρακτήρα, καθώς η επαγγελματική τους απασχόληση εστιαζόταν ως επί το πλείστον στο εμπόριο, τη μεταποίηση και σε διάφορες εγχρήματες δραστηριότητες. Η πλειοψηφία των Εβραίων κατοίκων της Κέρκυρας ήταν έμποροι και μικροτεχνίτες. Διέπρεπαν ως μεσίτες στο εξαγωγικό εμπόριο ελαιολάδου και δημητριακών καθώς και στο εμπόριο υφασμάτων. Ένα μοναδικό αγροτικό προϊόν που διακινούταν μέσω της Κέρκυρας ήταν τα περίφημα κίτρα για τη γιορτή της Σκηνοπηγίας (Σουκώτ), τα οποία εξαγόταν σε όλη την Ευρώπη. Επανειλημμένες δυσκολίες στην εξαγωγή τους, λόγω αστήρικτων αμφιβολιών για το αν ήταν κόσσερ, (σύμφωνη με τους εβραϊκούς κανόνες διατροφής), καθώς και ανταγωνισμού από την Παλαιστίνη, είχε ως αποτέλεσμα το μαρασμό του εμπορίου τους.
Κερκυραίοι Εβραίοι είχαν επίσης ιδρύσει και πλήθος βιοτεχνίες, όπως η βιοτεχνία ομπρελών Φέρρου και το εργοστάσιο βερνικιών του Λ. Δέντε. Τα παραδοσιακά επαγγέλματα του αχθοφόρου και του αργυροχόου είναι αυτονόητο πως υπήρχαν και στην Κέρκυρα. Επιδίδονταν ακόμα με επιτυχία στη ναυτιλία και τις ναυτιλιακές ασφαλίσεις. Οικονομικά εύποροι, οι έμποροι αυτοί συνέβαλαν με τις δωρεές τους στη συντήρηση των κοινοτικών θρησκευτικών και εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, ενώ εξασφάλιζαν και σημαντικές διοικητικές θέσεις. Μία μοναδικότητα της Κέρκυρας, σε αντίθεση με άλλα μέρη, όπου υπήρχαν επαγγελματικοί περιορισμοί για τους Εβραίους, ήταν ότι οι Εβραίοι του νησιού είχαν τη δυνατότητα να ασκούν το επάγγελμα του γιατρού και του δικηγόρου. Η ιατρική εκπαίδευση άρχιζε συνήθως με την πρακτική κοντά σε ένα γιατρό του τόπου, ενώ για τις σπουδές πήγαιναν στο Πανεπιστήμιο της Πάδοβας, από όπου τριάντα Εβραίοι αποφοίτησαν μεταξύ 1617 και 1816. Μερικοί από αυτούς υπηρέτησαν ως γιατροί ακόμα και στον ενετικό στρατό.
Αρκετοί Εβραίοι υπηρέτησαν ως δικηγόροι. Δύο φορές, το 1637 και το 1774, οι Βενετικές αρχές προσπάθησαν να απαγορεύσουν την εξάσκηση του επαγγέλματος στους Εβραίους, αλλά και τις δύο το διάταγμα ανακλήθηκε. Μόνο κατά την σύντομη περίοδο της Αγγλοκρατίας εφαρμόστηκε τέτοια απαγόρευση, όταν τους επιτρεπόταν να εμφανίζονται στα δικαστήρια μόνο ως υποδικηγόροι (intervenienti).
Δείτε την Ψηφιακή Παρουσίαση
Χειρόγραφη απόδειξη στα Γαλλικά, εκδοθείσα από τον δεύτερο αξιωματικό της κανονιοφόρου «L’Étoile» στον Τζακ Μάτσα, για την πώληση προμηθειών (γραμματοσήμων, κλωστής και επιστολικού χάρτου) στο πλήρωμα κατά την διέλευσή του από την Κέρκυρα στις 12 Ιανουαρίου 1898. Συλλογή Ε.Μ.Ε.
Η οικογένεια Λεοντσίνι και φίλοι τους σε μία εκδρομή με το αυτοκίνητο στην Παλαιοκαστρίτσα, Κέρκυρα, περίπου το 1937. Ενδεικτική της οικονομικής άνεσης που απολάμβαναν πολλοί από τους Εβραίους εμπόρους και επαγγελματίες της Κέρκυρας. Συλλογή Ε.Μ.Ε.
Καταγγελία του Ιουδά Λάιμπ και του Βενιαμίν Μπεϊνούσς Σαλάντ (1838 – 1899), γιού του Αρχιραβίνου της Ιερουσαλήμ, Σαμουήλ Σαλάντ. Προειδοποιεί το κοινό να μην προμηθεύεται ετρογκίμ (κίτρα) με προέλευση την Κέρκυρα, εξαιτίας υποψιών για μοσχεύματα στα δέντρα και συνεπώς ακαταλληλότητά τους κατά τις κασσρούτ. Αντ’ αυτών προωθούνται ως υπεράνω υποψίας τα ετρογκίμ που καλλιεργούσε ο Σαλάντ στην Παλαιστίνη. Τυπωμένο στο Μάιντς, Γερμανία, από τον Ι. Μπριλλ. Συλλογή Ε.Μ.Ε.
Το εμπόριο ετρογκίμ της Κέρκυρας σταδιακά ατόνησε από δυσφημιστικές εκστρατείες τέτοιου είδους και οι Εβραίοι της Κέρκυρας υπέστησαν μεγάλη οικονομική ζημιά, που συνέτεινε στη μετανάστευσή τους και ήταν τελικά ένας από τους πολλούς λόγους της παρακμής της κοινότητας.
Καταγγελία του Ιουδά Λάιμπ και του Βενιαμίν Μπεϊνούσς Σαλάντ (1838 – 1899), γιού του Αρχιραβίνου της Ιερουσαλήμ, Σαμουήλ Σαλάντ. Προειδοποιεί το κοινό να μην προμηθεύεται ετρογκίμ (κίτρα) με προέλευση την Κέρκυρα, εξαιτίας υποψιών για μοσχεύματα στα δέντρα και συνεπώς ακαταλληλότητά τους κατά τις κασσρούτ. Αντ’ αυτών προωθούνται ως υπεράνω υποψίας τα ετρογκίμ που καλλιεργούσε ο Σαλάντ στην Παλαιστίνη. Τυπωμένο στο Μάιντς, Γερμανία, από τον Ι. Μπριλλ. Συλλογή Ε.Μ.Ε.
Το εμπόριο ετρογκίμ της Κέρκυρας σταδιακά ατόνησε από δυσφημιστικές εκστρατείες τέτοιου είδους και οι Εβραίοι της Κέρκυρας υπέστησαν μεγάλη οικονομική ζημιά, που συνέτεινε στη μετανάστευσή τους και ήταν τελικά ένας από τους πολλούς λόγους της παρακμής της κοινότητας.
Φάκελος με επιγραφή στα ιταλικά και τα ελληνικά του Νισσήμ Μάρκου Ματαθία, υφασματεμπόρου, Κέρκυρα, 1928. Συλλογή Ε.Μ.Ε.
Πτυχίο του Ισαάκ Λεοντσίνη από τη Δημόσια Εμπορική Σχολή Κερκύρας, 1925. Συλλογή Ε.Μ.Ε.
Συλλογή Σπύρου Π. Γαούτση, Κέρκυρα
Συλλογή Σπύρου Π. Γαούτση, Κέρκυρα
Συλλογή Σπύρου Π. Γαούτση, Κέρκυρα
Επιστροφή
