Τα Επτάνησα βρισκόταν αρχικά υπό Ιταλική Κατοχή. Με την παράδοση της Ιταλίας τον Σεπτέμβριο του 1943 οι Γερμανοί, αφού βομβάρδισαν την πόλη της Κέρκυρας στις 13 του μηνός, καταστρέφοντας πολλά ιστορικά κτίρια, μεταξύ των οποίων δύο από τις Συναγωγές, την Πουλιέζα και τη Νουόβα, κατέλαβαν το νησί στις 27. Παρ’ όλο που κάποιες ειδήσεις για τον εκτοπισμό των ομοθρήσκων είχαν φτάσει από τη Θεσσαλονίκη, η διχόνοια που εξακολουθούσε να υπάρχει μεταξύ των Γραικών και των Πουλιέζων εμπόδισε μία οργανωμένη στάση και αντίδραση της Κοινότητας και δεν της επέτρεψαν να αντιληφθεί τη σοβαρότητα της κατάστασης ώστε να έρθει σε επαφή με τις εκτός Κέρκυρας κοινότητες για να αναζητήσει τρόπο σωτηρίας.
Η διαδικασία εκτοπισμού των Εβραίων κατοίκων του νησιού καθυστέρησε για καθαρά πρακτικούς λόγους επιμελητείας και δεν άρχισε παρά στις 9 Ιουνίου 1944, όταν όλες οι εβραϊκές οικογένειες συγκεντρώθηκαν βίαια στην Πλατεία Στρατού. Κατόπιν κλείστηκαν στο Παλαιό Φρούριο, όπου αναγκάστηκαν να παραδώσουν ό,τι τιμαλφή είχαν επάνω τους καθώς και τα κλειδιά των σπιτιών τους, τα οποία την ίδια μέρα κιόλας λεηλατήθηκαν. Ενδεικτικό του κλίματος που επικρατούσε ήταν ότι με τοιχοκολλημένες ανακοινώσεις οι τοπικές αρχές χαιρέτισαν το γεγονός του εκτοπισμού. Περίπου διακόσια άτομα, οι περισσότερες γυναίκες, κατάφεραν να αποφύγουν το μπλόκο και να διαφύγουν σε χωριά στο εσωτερικό του νησιού.
Στις 11 Ιουνίου τριακόσιες Εβραίες γυναίκες στάλθηκαν αρχικά με μία ρυμουλκούμενη φορτηγίδα στην Ηγουμενίτσα και από εκεί με φορτηγά στην Αθήνα. Στις 14 Ιουνίου όλοι οι άντρες Εβραίοι του νησιού μαζί με τις υπόλοιπες γυναίκες στάλθηκαν, πάλι με μαούνες, στην Πάτρα, μετά από μία στάση στη Λευκάδα. Από εκεί ένα πλοίο τους έφερε στον Πειραιά, από όπου μεταφέρθηκαν στο στρατόπεδο του Χαϊδαρίου. Μετά από παραμονή μερικών ημερών εκεί, στις 20 Ιουνίου τους στοίβαξαν σε εμπορικά βαγόνια, χωρίς νερό και μόνο με μερικά κρεμμύδια και τεύτλα για τροφή. Έτσι τα 1.800 μέλη της Κοινότητας μετά από μαρτυρικό ταξίδι εννέα ημερών, έφτασαν στο στρατόπεδο του Άουσβιτς-Μπιρκενάου. 1.600 άτομα από αυτούς στάλθηκαν αμέσως στους θαλάμους αερίων και τα κρεματόρια, ενώ μόνο διακόσιοι επιλέχθηκαν για εργασία. Ελάχιστοι τελικά επέζησαν μέχρι το τέλος του πολέμου.
Δείτε την Ψηφιακή Παρουσίαση
