Τι γιορτάζουμε όμως το Πέσαχ; Τι συνέβη πριν από τόσες χιλιάδες χρόνια, τόσο σημαντικό, ώστε να έχει ακόμη θέση και σημασία για τη ζωή μας σήμερα;
Διαβάζουμε στην Βίβλο και συγκεκριμένα στο βιβλίο Έξοδος, ότι ο Ιωσήφ, γιος του Ιακώβ, που είχε πουληθεί από τα αδέλφια του σκλάβος στην Αίγυπτο, έγινε αργότερα αντιβασιλέας της χώρας, και καλωσόρισε τον Ιακώβ, τα αδέλφια του και τις οικογένειές τους, που αποφάσισαν να εγκατασταθούν και να ζήσουν ειρηνικά εκεί, στην εύφορη επαρχία Γκέσεμ. Όμως, μετά τον θάνατο του Ιωσήφ και της δικής του γενιάς, τα πράγματα άλλαξαν. Τα τέκνα του Ισραήλ αυξήθηκαν σε αριθμό και προκοπή και ο νέος Φαραώ τούς θεώρησε απειλή για την ευημερία του λαού του. Η αρμονική συμβίωση των δύο λαών εξελίχθηκε σε συνθήκες δουλείας και τρόμου. Οι Εβραίοι αναγκάστηκαν να δουλεύουν σκληρά για την ανέγερση δυο μεγάλων πόλεων, της Πιτόμ και της Ραμσές. Η ζωή των σκλάβων ήταν απάνθρωπη και αβάσταχτη, ενώ ο Φαραώ διέταξε τις εβραϊκές οικογένειες να πνίγουν τα νεογέννητα αγόρια τους στο Νείλο, ώστε να εμποδίσει τη σύμφωνη με τους αστρολόγους του μελλοντική γέννηση ανάμεσα τους ενός ισχυρού άρχοντα.
Έτσι, οι γονείς ενός νεογέννητου αγοριού το έβαλαν για να το σώσουν, μέσα σε ένα ψάθινο καλάθι πάνω στα ήρεμα νερά του Νείλου, το οποίο βρήκε τυχαία η κόρη του Φαραώ. Υιοθέτησε το αγοράκι, το ονόμασε Μωϋσή, και το μεγάλωσε στα βασιλικά ανάκτορα. Ο Μωϋσής μεγάλωσε και πρόσεξε τα δεινά που υπέφεραν οι Εβραίοι σκλάβοι. Προσπαθώντας να τους συνδράμει, μπλέχτηκε σε μια επικίνδυνη περιπέτεια και αναγκάστηκε να καταφύγει στη χώρα Μαδιάμ, στο σπίτι του ιερέα Ιοθόρ, όπου παντρεύτηκε την κόρη του, Τσιπόρα.
Ο Μωϋσής ήταν ηλικιωμένος, όταν του αποκαλύφθηκε ο Θεός σε μια φλεγόμενη βάτο και τον διέταξε να γυρίσει στην Αίγυπτο, για να απελευθερώσει τον εβραϊκό λαό από τη σκλαβιά. Ο Μωϋσής υπάκουσε στη θεϊκή προσταγή. Μαζί με τον αδελφό του, Ααρών, προσκύνησε τον Φαραώ και τον παρακάλεσε να ελευθερώσει τους Εβραίους. Εκείνος όμως αρνήθηκε και τότε ο Θεός καταράστηκε τη χώρα της Αιγύπτου με δέκα πληγές: τα νερά της χώρας έγιναν κατακόκκινα σαν αίμα, μυριάδες βατράχια σκέπασαν τη γη, πλήθος ζωύφια κατάφαγαν ανθρώπους και ζωντανά, άγρια ζώα ποδοπάτησαν τα πάντα, θανατηφόρα επιδημία αφάνισε όλα τα ζώα των Αιγυπτίων, φοβερά εξανθήματα κάλυψαν το κορμί των ανθρώπων και των ζώων. Μια ισχυρή ανεμοθύελλα με καταστροφικό χαλάζι σκόρπισε παντού την καταστροφή, ένας ανατολικός άνεμος έφερε μαζί του σμήνη από ακρίδες, πυκνό σκοτάδι τύλιξε την χώρα σκορπώντας τον τρόμο. Τέλος, βαρύ θανατικό χτύπησε όλα τα πρωτότοκα τέκνα των Αιγυπτίων.
Τότε ο Φαραώ ικέτεψε τον Μωϋσή να φύγει αμέσως με όλους τους Εβραίους από την Αίγυπτο, και η έξοδος έλαβε χώρα στις 15 του μήνα Νισσάν του έτους 2448 από κτήσεως κόσμου. Όταν οι Εβραίοι έφτασαν στην Ερυθρά Θάλασσα, ο Φαραώ άλλαξε γνώμη και τους κυνήγησε με τον αιγυπτιακό στρατό. Τότε ο Θεός έκανε τα ύδατα να ανοίξουν και μόλις διάβηκε από τη λωρίδα ξηράς και ο τελευταίος Εβραίος, επέστρεψαν τα ύδατα πίσω, πνίγοντας τα αιγυπτιακά στρατεύματα. Από την Ερυθρά Θάλασσα ο λαός του Ισραήλ περιπλανήθηκε στην έρημο, ώσπου έφτασε στη Γη της Επαγγελίας.
